Italië

Wat kan men zeggen over Italië als wijnland? Opvallend is in ieder geval dat er een grote invloed uitgaat van de zee op de wijngebieden. Bovendien gescheiden door de Apennijnen die loopt van Milaan tot Napels. Zo anders dan Frankrijk waar bijna alle wijngebieden langs rivieren liggen

En er is nog wel iets opvallends op te merken: Alle regio's produceren wijn! En er worden net iets meer witte druiven geteeld dan rode. En alhoewel de beroemde Barolo's uit het noorden komen, de wijnbouw is in Sicilië en Calabrië begonnen en heeft zich langzaam uitgebreid naar het noorden.

Neem een kijkje

Frankrijk

De wijngebieden liggen allemaal aan rivieren. Dat is des te opvallender omdat de druivenstokken in Italië bijvoorbeeld onderhevig zijn aan de invloed vanuit zee. De Loire bijvoorbeeld ontspringt iets ten westen van Valence helemaal in het zuiden en stroomt dan noordwaarts parallel aan de Rhône die naar het zuiden afzakt. Fransen denken dat zij de wijnbouw hebben uitgevonden maar de Georgiërs waren eerder en bovendien hebben de Romeinen overal waar zij kwamen de wijnbouw op de kaart gezet. Frankrijk kent door de vele kleine terroirs vele appellations. Alleen de Bourgogne heeft er al meer dan alle
appellations van Spanje.

Neem een kijkje

Spanje


De geschiedenis van de wijnbouw in Spanje weer te geven in een paar woorden is geen gemakkelijke opgave. Dat komt o.a. door de aanwezigheid van de Moren zo'n vierhonderd jaren. Tja, en dan is het geen wijn drinken maar krenten eten.
Ook de regio's verschillen heel erg van elkaar. Vergelijk bijvoorbeeld Rias Baixas in het noorden en Jerez in het zuiden: een wereld van verschil. Droge gebieden in het zuiden en wat gematigder in het noorden. Zo zorgt de loop van de 950 km lange rivier de Ebro die slingert vanuit Baskenland en Rioja aantikt (dat lange tijd het enige gebied met de hoogste classificering DOQ was) en vervolgens in de Middelandse Zee plonst, voor een microklimaat dat gunstig is voor de wijnbouw.

Onder Madrid La Mancha, lange tijd de grootste leverancier van bulk. Maar wie heeft bijvoorbeeld gehoord over het wijngebied Toro? Klein maar fijn. Omdat deze streken geen vakantiegebieden zijn kent men ze waarschijnlijk niet. Dat ligt anders bij Frankrijk want daar liggen de wijngebieden 'op de route'.

Er is in Spanje meer te ontdekken. Dat deed ik o.a. een paar jaar geleden bij toeval in een gebied onder de Sierra Nevada (vergist u zich niet in de omvang en hoogte van dit gebergte) in Laujar de Andarax, een wijnboer, biologisch ook nog, op een hoogte van 1000 meter: Cortija El Cura. Staat nota bene niet eens vermeld in de overzichten van Spaanse wijngebieden maar wat een wijn! M.a.w. in Spanje is nog veel te ontdekken, meer dan in Frankrijk en Italië.

Neem een kijkje

Duitsland

Duitsland is als wijnland onmiskenbaar goed maar ik hoorde vaker, en dat alleen van Nederlanders eigenlijk, dat men wat minnetjes dacht over Duitse wijnen zonder enig motief of argumentatie aan te kunnen dragen dus het wordt tijd dat “we” dit eens loslaten.

Ikzelf heb wijn leren drinken juist in Duitsland maar wel weer bij de Winzer zelf. Wat dacht u van de Kaiserstuhl? En het Moselgebied heeft fantastische wijnen. Heb een Müller-Thurgau in de kelder van 1998! Pure klasse en nog lang niet op zijn retour. Waarom? Gemaakt door een gepassioneerde wijnmaker die de lange weg nam om wijn te maken. Slow-wine heet zijn benadering. Weingut Johannes Schneider.


De optrekkende Romeinen zorgden net zoals overal voor de wijnstokken en kozen de Riesling. Groeit langs steile
hellingen van de Rijn en de zijrivieren. Ben ooit eens geweest in Frankenland, van die Bocksbeutels weet u nog wel. Ik kon nauwelijks mijn evenwicht bewaren op die steile hellingen: 2 rijen druivenstokken en dan weer een trap hoger. Je kunt er makkelijk duizelig worden.

Men denkt altijd: Duitsland, dat is wit maar toch is 35% rood. Komt vooral door de Dornfelder, een inheemse rode druif en de Pinot Noir, lokaal de Spätburgunder geheten.

Neem een kijkje